Mijn lieve Vlekkie, 

9 jaar heb ik jou bij mij gehad met alle liefde en vreugde.

Ik vond jou in de tuin kermend van de pijn en heb je direct naar de dierenarts gebracht. Daar bleek dat je bekken gebroken was, doordat je waarschijnlijk aangereden was. 

Ik moest jou daar achter laten wat ik ontzettend moeilijk vond. Ik belde elke dag om te vragen hoe het met je ging. Aangezien dat ik niet bij je mocht komen, was dat mijn enigste optie.

Ik heb meerdere keren gevraagd of ik bij je mocht komen, maar dat werd steeds afgewezen omdat dat niet goed voor jou zou zijn. Je knapte gelukkig op en begon uit jezelf weer te eten en te drinken. Ook poepen en plassen leek goed te gaan. Moest ondertussen dingen regelen voor jou zodat je weer thuis kon komen. 

Precies een week nadat ik jou heb heen gebracht kreeg ik telefoon dat je was overleden. Dat sloeg in als een bom. Ik snapte het niet, het leek zo goed te gaan met jou. Ze vertelde me dat het waarschijnlijk een bloedpropje geweest is. 

Ik hoop dat je geen pijn hebt gehad, je was mijn maatje. In mijn hart zul je altijd bij mij zijn, rust zacht lieve Vlekkie.

*******************

Quidem Carus heeft een deel van de kosten vergoed. Dat hebben we in elk geval nog voor m kunnen doen. Wij wensen jullie sterkte met dit verlies.